Św. Szymon – gorliwy uczeń Jezusa

Wśród dwunastu apostołów, których Pan Jezus powołał, by byli Jego najbliższymi uczniami, są postaci, które znamy doskonale – jak Święty Piotr, Jan czy Andrzej. Ich historie, słowa i czyny są szeroko opisane na kartach Ewangelii. Istnieją jednak i tacy, którzy zdają się pozostawać w cieniu, a ich imiona pojawiają się zaledwie kilka razy. Jednym z nich jest Święty Szymon. Być może zadajesz sobie pytanie: kim właściwie był ten tajemniczy uczeń? Dlaczego tak mało o nim wiemy? Zapewniam Cię, że jego historia, choć skąpa w źródłach, niesie potężne przesłanie o wierze, przemianie i gorliwości, które może stać się dla nas duchowym wsparciem na każdy dzień.

Jako duszpasterz, często spotykam się z osobami, które w cichości serca noszą wielki zapał do spraw Bożych, ale czują się niezauważone lub niepewne, jak tę energię dobrze wykorzystać. Postać Świętego Szymona jest dla nich, i dla nas wszystkich, wspaniałym przewodnikiem.

Kim był Święty Szymon? Apostoł z cienia

Imię Szymona pojawia się we wszystkich czterech listach apostołów w Nowym Testamencie (Mt 10,4; Mk 3,18; Łk 6,15; Dz 1,13). To właśnie te krótkie wzmianki stanowią fundament naszej wiedzy o nim. Ewangeliści Mateusz i Marek nazywają go Szymonem Kananejczykiem (co nie ma związku z Kaananem geograficznym), natomiast Łukasz w Ewangelii i Dziejach Apostolskich określa go jako Szymona zwanego Zelotą.

Oba te przydomki znaczą to samo. Słowo „kananejczyk” pochodzi od aramejskiego słowa *qan’ana*, które oznacza „gorliwy”, „żarliwy”. Greckie słowo *zelotes* ma identyczne znaczenie. Te przydomki nie były przypadkowe – one definiowały tożsamość Szymona przed jego spotkaniem z Jezusem.

Kim byli Zeloci w czasach Jezusa?

Aby zrozumieć, kim był Święty Szymon, musimy cofnąć się w czasie do I wieku w Palestynie. Zeloci byli patriotycznym, a zarazem religijnym stronnictwem żydowskim. Ich głównym celem było wyzwolenie Ziemi Świętej spod panowania rzymskiego okupanta. Byli znani z:
* Niezłomnej wierności Prawu Mojżeszowemu.
* Odrzucenia jakiejkolwiek władzy pogańskiej nad ludem wybranym.
* Gotowości do walki zbrojnej w imię Boga i wolności Izraela.

Byli to ludzie pełni pasji, ognia, a nierzadko uciekający się do przemocy, by osiągnąć swoje cele. Byli rewolucjonistami swoich czasów, a ich gorliwość była wręcz legendarna.

Czy wiesz, dlaczego jeden z apostołów nosił przydomek „Gorliwy”? Jego historia może Cię zaskoczyć.

Wyobraź sobie tę scenę. Jezus, Nauczyciel głoszący miłość nieprzyjaciół i nadstawianie drugiego policzka, powołuje do grona swoich najbliższych współpracowników człowieka, który prawdopodobnie należał do ugrupowania głoszącego zbrojny opór. To jeden z najpiękniejszych dowodów na uniwersalizm i moc powołania Chrystusowego.

W tej samej grupie Dwunastu znalazł się Mateusz – celnik, poborca podatkowy, a więc kolaborant pracujący dla Rzymian. Znalazł się w niej także Szymon – Zelota, czyli zagorzały przeciwnik Rzymu. W każdej innej sytuacji byliby śmiertelnymi wrogami. U boku Jezusa stali się braćmi, zjednoczonymi we wspólnej misji.

Przemiana gorliwości

Spotkanie z Jezusem całkowicie zmieniło życie Szymona. Jego naturalny zapał, jego pasja i żarliwość nie zniknęły. Zostały jednak przemienione i ukierunkowane na nowy cel. Polityczna gorliwość o ziemskie królestwo Izraela zamieniła się w duchową gorliwość o Królestwo Boże. Ta sama energia, którą kiedyś mógł kierować przeciwko Rzymianom, teraz napędzała go do głoszenia Dobrej Nowiny o zbawieniu.

To potężna lekcja dla każdego z nas. Często w naszych sercach płoną silne emocje, pasje, a nawet gniew na niesprawiedliwość świata. Historia Świętego Szymona uczy, że Bóg nie chce gasić tego ognia, lecz pragnie go oczyścić i wykorzystać dla dobra. Twoja pasja, twoja energia, twoje zaangażowanie – to wszystko może stać się narzędziem w rękach Boga.

Dlaczego tak mało wiemy o jednym z najbliższych uczniów Jezusa? Tajemnica apostoła Szymona.

Pismo Święte milczy na temat dalszej działalności Świętego Szymona po Zesłaniu Ducha Świętego. Tutaj z pomocą przychodzi nam Tradycja Kościoła, choć trzeba przyznać, że przekazy na jego temat są często rozbieżne. Jak zauważają historycy Kościoła, tacy jak Euzebiusz z Cezarei w swojej „Historii kościelnej”, wczesne świadectwa o losach mniej znanych apostołów często opierają się na lokalnych tradycjach, które bywają trudne do zweryfikowania.

Misja u boku Świętego Judy Tadeusza

Najsilniejsza i najbardziej rozpowszechniona tradycja łączy Świętego Szymona ze Świętym Judą Tadeuszem. Obaj apostołowie mieli razem głosić Ewangelię, a Kościół do dziś wspomina ich w jednym dniu – 28 października. Ich wspólna misja miała ich zaprowadzić do odległych krain. Różne źródła i apokryfy wymieniają takie miejsca jak:
* Egipt
* Mezopotamia
* Persja
* A nawet Wyspy Brytyjskie, choć ta ostatnia tradycja jest najmniej prawdopodobna.

Ta niepewność co do jego losów nie umniejsza jego świętości. Wręcz przeciwnie, pokazuje, że wielkość w oczach Boga nie zależy od sławy i rozgłosu na ziemi. Święty Szymon był cichym, lecz skutecznym siewcą Słowa Bożego, którego owoce zna w pełni jedynie sam Bóg.

Męczeńska śmierć – pieczęć wierności

Zgodnie z najstarszą tradycją, poświadczoną m.in. w pismach z IV wieku, Święty Szymon wraz ze Świętym Judą Tadeuszem ponieśli męczeńską śmierć w Persji. Mieli zostać zabici przez pogańskich kapłanów, którym nie podobały się owoce ich nauczania. W ikonografii atrybutem Świętego Szymona jest najczęściej piła, narzędzie, którym według niektórych przekazów miał zostać przecięty na pół. Ta straszna śmierć stała się ostatecznym świadectwem jego gorliwości i wierności Chrystusowi aż do końca.

Ta jedna cecha sprawiła, że zelota stał się świętym. Odkryj siłę gorliwości na przykładzie św. Szymona.

Historia Świętego Szymona to coś więcej niż tylko zbiór skąpych faktów. To inspirująca opowieść o tym, jak Boża łaska może przemienić człowieka. Czego konkretnie możemy się od niego nauczyć?

Patron w słusznej sprawie

Święty Szymon jest patronem zawodów, które wymagają siły i precyzji, jak drwale, garbarze czy farbiarze. Ale w wymiarze duchowym jego patronat jest znacznie szerszy. Jest on orędownikiem dla wszystkich, którzy:
* Czują w sercu ogień i pragną go dobrze wykorzystać.
* Walczą ze zniechęceniem i apatią w życiu duchowym.
* Pragną przemienić swoje wady i słabości w cnoty.
* Chcą z pasją i odwagą świadczyć o swojej wierze w środowisku, w którym żyją.

Jego przykład przypomina nam, że bycie letnim w wierze jest stanem obcym chrześcijaństwu. Bóg pragnie naszej żarliwości, naszego zaangażowania i miłości, która nie boi się wyzwań.

Modlitwa przez wstawiennictwo Świętego Szymona

Kiedy czujesz, że brakuje Ci sił, że Twoja wiara słabnie, a modlitwa staje się rutyną, zwróć się o pomoc do tego niezwykłego apostoła. Prosta modlitwa może zdziałać cuda.

*Boże, Ty przez Świętego Szymona, gorliwego Apostoła, powołałeś do grona Dwunastu człowieka pełnego pasji i zapału. Prosimy Cię, za jego wstawiennictwem, zapal w naszych sercach ogień Twojej miłości. Pomóż nam przemieniać naszą ludzką gorliwość w żarliwą służbę Tobie i bliźnim. Spraw, byśmy, tak jak on, byli wiernymi świadkami Twojej Ewangelii aż do końca naszych dni. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.*

Podsumowanie: Cichy bohater wiary

Święty Szymon Zelota, choć pozostaje jedną z najbardziej tajemniczych postaci w gronie apostołów, niesie dla nas niezwykle aktualne przesłanie. Jego życie to dowód na to, że Jezus powołuje każdego, bez względu na jego przeszłość, temperament czy poglądy polityczne. Historia Szymona pokazuje, że najsilniejsze ludzkie pasje, oddane w ręce Boga, mogą stać się potężną siłą w budowaniu Królestwa Niebieskiego.

Niech przykład tego cichego, lecz gorliwego ucznia, inspiruje nas do ożywienia naszej wiary. Pamiętaj, że Twoje zaangażowanie, Twoja pasja i Twoja miłość mają ogromną wartość w oczach Boga. On tylko czeka, byś pozwolił Mu je ukierunkować na dobro.

Co najbardziej poruszyło Cię w historii Świętego Szymona? Podziel się swoimi przemyśleniami w komentarzu poniżej. Być może jego przykład stanie się inspiracją także dla innych.